Kiedy mówimy o przewodnieniu? Najczęściej, gdy dostarczymy do organizmu jednorazowo około 4 litrów płynów - wówczas dochodzi do znacznego wzrostu jonów sodu. Na przewodnienie narażeni są między innymi sportowcy, którzy po wytężonym wysiłku fizycznym uzupełniają poziom płynów, osoby z chorobami tarczycy bądź nerek.
Przewodnienie izotoniczne
następuje zazwyczaj po przyjęciu zbyt dużej ilości wody. Prowadzi do powstania obrzęków, zarówno ogólnych, jak i skupionych wokół narządów wewnętrznych, na przykład nerek czy też serca.
Przewodnienie hipertoniczne
powodowane jest silnym nagromadzeniem substancji izotonicznych, przede wszystkim sodu, we krwi. Prowadzi do powstania obrzęków, duszności i wzrostu ciśnienia. Objawami są senność i zaburzenia świadomości.
Przewodnienie hipotoniczne
powodowane jest gromadzeniem się wody w organizmie. Często jest objawem poważnych schorzeń, takich jak na przykład niewydolność nerek. Nierzadko przewodnieniu hipotonicznemu towarzyszą nudności, skurcze mięśni i wymioty.
Jak pić wodę, żeby utrzymać balans między odwodnieniem a przewodnieniem? Tym, którzy praktykują aktywność fizyczną zaleca się od 120 do 170 ml co każde 20 minut wysiłku fizycznego. Z kolei tym, którzy od aktywności ruchowej stronią, zaleca się wypijać szklankę wody na godzinę. Co ważne - pić wodę też trzeba umieć. Pijemy ją niewielkimi łykami, rozkładając wypicie całej szklanki w czasie.
Właściwe spożywanie wody pozwala ponadto na wchłanianie się jak największej ilości składników mineralnych do organizmu. Zbyt szybkie picie wody powoduje, że będzie ona tylko "przepływać" przez organizm, nie przynosząc dodatkowych korzyści.